 |
| izgled prednje strane knjige sa uv-lakom |
 |
| Unutrašnja strana korica |
Dizajn korica za dvojezičnu zbirku poezije Igora Isakovskog, Dlanovi puni srče
(na makedonskom i srpskom).
Izdavač: Treći Trg; edicija Trgni se! Poezija!
Cover design for billingual poetry book by Igor Isakovski, Palms Full of Broken Glass
(in Macedonian and Serbian)
Publisher: Treći Trg; Trgni se! Poezija! poetry edition
(other books from this edition can be found here)
Cover design for billingual poetry book by Igor Isakovski, Palms Full of Broken Glass
(in Macedonian and Serbian)
Publisher: Treći Trg; Trgni se! Poezija! poetry edition
(other books from this edition can be found here)
ЗНАМ КАКВИ МИ СЕ ОЧИТЕ
на Данило Киш
се качувам по бели
бетонски скалила
одам полека
речиси нежно
како да ги галам
и знам
какви ми се очите
не ми треба огледало
не ми треба одраз – знам
како гледам
одам нежно
речиси нечујно
со зеници собрани
како врв на молив
црни и ситни
речиси незабележливи
на врвот од јазикот
ми се прпелкаат
слики за револуции
идеи за слобода
скици за умирање
знам какви ми се очите
набрзина ги мијам
сите поздрави од дланките
белиот сапун црнее
од многубројните допири
ракувања и кревања чаша
не се погледнувам во огледалото
моите очи ноќва се очите на татко ми
и сите мои предци – шарено зелени
вечно неприлагодени, родени за кавга
решив да се вратам дома, зашто знам
какви ми се очите – подобро во мир
со себе, отколку во мир со светот.
15.06.2008 01:48
на Данило Киш
се качувам по бели
бетонски скалила
одам полека
речиси нежно
како да ги галам
и знам
какви ми се очите
не ми треба огледало
не ми треба одраз – знам
како гледам
одам нежно
речиси нечујно
со зеници собрани
како врв на молив
црни и ситни
речиси незабележливи
на врвот од јазикот
ми се прпелкаат
слики за револуции
идеи за слобода
скици за умирање
знам какви ми се очите
набрзина ги мијам
сите поздрави од дланките
белиот сапун црнее
од многубројните допири
ракувања и кревања чаша
не се погледнувам во огледалото
моите очи ноќва се очите на татко ми
и сите мои предци – шарено зелени
вечно неприлагодени, родени за кавга
решив да се вратам дома, зашто знам
какви ми се очите – подобро во мир
со себе, отколку во мир со светот.
15.06.2008 01:48
---
ZNAM KAKVE SU MI OČI
Danilu Kišu
penjem se belim
betonskim stepenicama
hodam polako
takoreći nežno
kao da ih milujem
i znam
kakve su mi oči
ne treba mi ogledalo
ne treba mi odraz – znam
kako gledam
hodam nežno
takoreći nečujno
sa zenicama skupljenim
kao vrh olovke
crne i sitne
takoreći neprimetne
na vrhu jezika
koprcaju mi se
slike revolucija
ideje o slobodi
skice umiranja
znam kakve su mi oči
hitro spiram
sve pozdrave sa dlanova
beli se sapun crni
od mnogobrojnih dodira
rukovanja i dizanja čaše
ne gledam se u ogledalu
moje su oči noćas oči moga oca
i svih mojih predaka – šareno zelene
večito neprilagođene, rođene za svađu
rešio sam da se vratim kući, jer znam
kakve su mi oči – bolje u miru
sa sobom, nego u miru sa svetom.
15.06.2008. 01:48
Danilu Kišu
penjem se belim
betonskim stepenicama
hodam polako
takoreći nežno
kao da ih milujem
i znam
kakve su mi oči
ne treba mi ogledalo
ne treba mi odraz – znam
kako gledam
hodam nežno
takoreći nečujno
sa zenicama skupljenim
kao vrh olovke
crne i sitne
takoreći neprimetne
na vrhu jezika
koprcaju mi se
slike revolucija
ideje o slobodi
skice umiranja
znam kakve su mi oči
hitro spiram
sve pozdrave sa dlanova
beli se sapun crni
od mnogobrojnih dodira
rukovanja i dizanja čaše
ne gledam se u ogledalu
moje su oči noćas oči moga oca
i svih mojih predaka – šareno zelene
večito neprilagođene, rođene za svađu
rešio sam da se vratim kući, jer znam
kakve su mi oči – bolje u miru
sa sobom, nego u miru sa svetom.
15.06.2008. 01:48
No comments:
Post a Comment